Przejdź do głównej zawartości

Kartka dla krawcowej

Mam ogromne szczęście, że przyjaciółka, współpracownik, przyszywana ciocia-babcia mojej Ani i prywatna krawcowa - to jedna i ta sama fantastyczna osoba.
Co prawda Asia (a tak naprawdę Janina) jest w wieku mojej mamy, ale nić porozumienia nie liczy lat.

Niedawno ta cudowna kobieta obchodziła swoje imieniny.
Dostałam polecenie od mamy (z którą Asia też się kumpluje):
"Ja kupię prezent, ty organizuj kwiatki."
Co prawda dosłownie nie potraktowałam tej prośby. Bukiet szybko by padł, dlatego pomyślałam o kwiatkach w innej formie. Kartka z pewnością postoi dłużej niż roślinki w wazonie. Do tego okraszona jest krawieckimi dodatkami, które ewidentnie pokazują, dla kogo i z myślą o kim była robiona.
Dołączyłam w środku w naszym imieniu osobiste życzenia, które wywołały łzy szczęścia.




Wykorzystałam przepiękny napis stworzony przez Teo na blogu sklep.ewa.pl

Etykiety:

Komentarze

  1. Margonitka27 czerwca 2017 08:42

    Jakbyś nawet nie napisała, że kartka dla krawcowej, od razu widać, że dla krawcowej :)) Bardzo mi się całość podoba! Tak papierowy bukiecik to pamiątka na lata, nie na chwilę.
    margoinitka.pl

    OdpowiedzUsuń
  2. Basia27 czerwca 2017 10:20

    Przepiękna kartka, myślę że to dużo lepszy pomysł niż bukiet kwiatów. Bardzo mi się podoba :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Kasia N.1 lipca 2017 11:21

    bardzo ładna kartka :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Perebory - podlaskie skarby

Strych - niesamowite miejsce owiane nutą tajemnicy. Docenia się go po upływie czasu. Wrzucane na bieżąco rzeczy nieprzydatne na dany moment stoją zapomniane, osiada na nich kurz, póki ktoś nie postanowi zdmuchnąć go i na nowo odkryć starocie. Mieszkanie w bloku ma swoje plusy. Brakuje w nim jednak dwóch ważnych miejsc, które są w domach: ogrodu i strychu właśnie. Zawsze zazdroszczę mieszkańcom domów stojących już od jakiegoś czasu, że mają do nich dostęp. Pamiętam, że jako dzieci uwielbialiśmy z rodzeństwem tą wspinaczkę po schodach jak na Mount Everest i docieranie do najlepszego miejsca zabawy w całym domu. Z dumną pralką Franią, książkami, ubraniami, domowymi sprzętami. Być może ten obraz wyidealizował się w pamięci, a czas go dodatkowo podkolorował, ale wrażenia z przebywania na strychu dalej tkwią w sercu. Podlasie ma w sobie wiele takich nieodkrytych i z czasem zakurzonych skarbów, których miejsce nie jest na strychu, ale w głównym pokoju. W południowej części, blisko Białe...
3 komentarze
Czytaj więcej

Dziewczynka i kogut - pierwsze parkowanie nici

Nastolatki miewają stany fascynacji i uwielbienia graniczącej z obłędem. Nie mogą spać, nie mogą jeść, głowę zaprzątają tylko myśli o "tym czymś", tak ważnym, że nic innego się wtedy nie liczy. Podobnie mówią o koniach, które z klapkami na oczach biegną w jednym kierunku i nie zatrzymają się, póki nie osiągną celu. Niestety i mi się to niedawno przytrafiło. Opętał mnie jeden wzór, przepięknie opracowany przez Olgę Sotnikovą - Dziewczynka i kogut. Zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia, bo wyraża sielskość, niewinność, trud pracy, historię... Urzekł prostotą obrazu i najzwyklejszym pięknem codzienności. Dziewczynka z kogutem chodziła za mną od jesieni. Nici skompletowane leżały w szafce, a ja przebierałam nogami, żeby tylko zacząć pracę nad tym uroczym obrazkiem. Ale po drodze święta i robienie pocztówek, małe rodzinne perypetie chorobowe i tysiąc innych drobiazgów. A w głowie tylko przewijała się myśl: "kiedy w końcu będzie czas na dziewczynkę?". St...
11 komentarzy
Czytaj więcej

Tradycyjny "język haftu"

Czy wiedzieliście, że haftem można pisać? W opracowaniu dotyczącym symboliki zawartej na ukraińskich ręcznikach obrzędowych znalazłam "język haftu". To swego rodzaju pismo obrazkowe, a jak wiadomo, to najstarsza forma zamykania słów na długi czas. Nie są prawda wykute na skale, ale stworzone igłą i nitką. Zgodnie z tradycją pierwsze ręczniki otrzymywało się po urodzeniu. Była na nich rozpisana data urodzenia właśnie przez haft. Wersy oznaczające liczby, litery, wyrazy, można było odczytywać znając oczywiście symbolikę. Zaciekawiona, że można przez geometryczne wzory cokolwiek napisać, krążyło mi po głowie jak tego użyć. Myśli co prawda ucichły na dłuższy czas, ale dnia pewnego odezwała się do mnie Ania z pomysłem wykonania metryczki. Najpierw podsunęłam jej myśl umieszczenia starych symboli określających "matkę", ale zapalona żaróweczka przypomniała o białoruskim opracowaniu. Koncepcja zeszła na zupełnie inne tory, a zaufanie do mojej wizji dodało wiatru w ż...
10 komentarzy
Czytaj więcej