Wiele prac, które wędrują spod moich rąk do znajomych ma swoją historię. I tak było też tym razem.
Czerwcową część urlopu postanowiliśmy spędzić w Stajni Zamczysk, by w ciszy oderwać się na chwilę od rzeczywistości. Do tego miejsca przymierzałam się już jakiś czas, urabiając męża, by przy okazji tam wskoczyć. Nie bez powodu, bo była to jednocześnie okazja do odświeżenia znajomości z koleżanką z podstawówki (Księżniczką w kaloszach). Nasze zbieranie się trochę trwało, bo w małżeństwie najtrudniej zgrać się z urlopami...
Plany stawały się powoli rzeczywistością i w końcu ruszyliśmy. Co prawda mąż był przerażony odpoczynkiem bez elektroniki (czyt. komputer, internet, tv), ale koniec końców przeżył i to z pozytywnym wrażeniem.
Paulina wiedziała o moich zainteresowaniach, więc wspomniała, żebym wzięła hafciarskie przyrządy i pokazała jej co nieco. Zresztą jeśli chodzi o folkor, to myślę, że nadajemy na podobnych falach. Robótki i tak były spakowane, ale dorzuciłam do nich kilka publikacji z ludowymi wzorami i poszewki na poduszki kupione w Biedronce jako bazę do haftu.
Czas na wsi spokojnej inaczej płynie dla wypoczywających, inaczej dla gospodarzy. dlatego na mini warsztaty miałyśmy tylko godzinkę uszczkniętą gdzieś wieczorem.
Paulina wybrała prosty wzór kaszubski.
Rozrysowałyśmy wzór na poszewkach, i jedyne co zdążyłyśmy zrobić razem, to jeden środek kaszubskiego tulipana... i tyle.
Pracę dokończyłam już sama korzystając z wolnych chwil w domu.
Trochę rozczarował mnie materiał poszewki. Osnowa rozłaziła się przy jakimkolwiek naciągnięciu i trzeba było ją prostować. Nie wspomnę już, że przy napiętym materiale na tamborku - puścił szew...
Na szczęście mogłam liczyć na pomoc mojej niezawodnej Asi, która podszyła poszewkę bawełną i przestębnowała boki.
Poszewka jest grubsza, ale dzięki temu fajniej się układa.
A sam haft prezentuje się tak:
I na płasko:
To był wielki come back haftu kaszubskiego na tamborek, bo już dawno nie korzystałam z niego przy większej formie (nie liczę broszek).
Mówią: "stara miłość nie rdzewieje".
I mają rację, bo fascynacja kaszubskim do mnie wróciła.
Piękna poduszka:-)
OdpowiedzUsuńcudo!
OdpowiedzUsuńJak zwykle cudo!
OdpowiedzUsuńCudny haft - moje ukochane klimaty ludowe:)
OdpowiedzUsuńPrześliczna taka delikatna :)
OdpowiedzUsuńJEśli mogę zauważyć to nie do końca prawidłowo pani haftuje. W kwiatku płatki powinny być szyte do środka a nitki powinny od środka do brzegów układać się na v jeśli robi pani dwa płatki w jednym kolorze. u Pani układa się to / w jedną stronę dla obu płatkow.
OdpowiedzUsuńJestem amatorem, nikt nigdy nie pokazywał mi w którą stronę haftować. Być może dlatego metodą prób i błędów nitki układają się w jedną stronę, bo tak potrafię. Gdyby gdzieś blisko mojego miasta była szkoła haftu, na pewno skorzystałabym z nauk doświadczonych hafciarek.
UsuńSamo wykonanie jest bardzo dobre :) A ja polecam zdobyć na allegro książkę haft kaszubski. Taka stara książka z czasów PRL tam jest bardzo fajny poradnik o haftowaniu w ogóle i pokazane są schematy jak prawidłowo kłaść nitki :) o na przykłąd tutaj to ta po lewo. Tej po prawo nie znam http://allegro.pl/haft-kaszubski-jak-haftowac-po-kaszubsku-kaszuby-i6499613511.html
UsuńWzorowałam się na książce Elżbiety Piskorz-Branekowej "Polskie hafty i koronki" starając się odwzorować zdjęcie, na którym płatki kwiatka wykonane były atłaskiem w jedną stronę. Przyznaję, że tu stawiałam nitki / zamiast - ponieważ lepiej się układały na nieznośnym materiale. Wspomnianą książkę "Jak haftować po kaszubsku" mam w swoich zbiorach i staram się do niej zaglądać. Faktycznie tam są margeryty haftowane do środka w v, ale wiele tablic wzorów pokazuje obydwa sposoby.
UsuńTak to już jest ze starą miłością....
OdpowiedzUsuń