Przejdź do głównej zawartości

Podziękowanie Przedszkolankom

Zgodzą się ze mną kartkomaniaczki, że jesteśmy chomikami.
Zbieramy wszystko, co w jakikolwiek, najmniejszy nawet sposób, może się przydać przy klejeniu i komponowaniu kartek i nie tylko. Rozrasta się to potem do wielkich rozmiarów, bo "się przyda, a szkoda wyrzucić".

Specyfika mojej pracy w kulturze, w szczególności organizacji małych i dużych wydarzeń, ponosi za sobą myślenie również o drobiazgach - ale do rzeczy. 
Nasz dział od wielu lat organizuje imprezy muzyczne i taneczne, m. in. Festiwal Piosenki Przedszkolaków. Mali artyści z całego województwa, wytypowani we wcześniejszych eliminacjach przedszkolnych, a potem powiatowych, przyjeżdżają do nas, by prezentować się na scenie. Po każdym występie dziecko dostaje dyplom za uczestnictwo.
I tu wielkie clue - rozwiązanie, do którego dążę. Zabezpieczając się na wypadek pomyłki w nazwisku drukujemy o kilka dyplomów więcej. W tym roku kilkoro uczestników nie dojechało, więc zostało ich trochę. Projekt był bardzo milusi i grzechem (wg uzależnionej od papieru) byłoby wyrzucać niewykorzystane dyplomy do kosza.
Poddane zostały upcyklingowi kartkowemu i zyskały nową formę w postaci podziękowań nieocenionym Przedszkolankom.




Prawda, że uroczy ten miś?

Etykiety

Etykiety:

Komentarze

  1. Agulek Art23 czerwca 2017 15:48

    Świetny pomysł. ...nic się nie zmarnowalo:-):-)
    A z tym chomikowaniem to zgadza się. ...wszystko może się przydać:-)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Cytrulina23 czerwca 2017 16:00

    Super wykorzystałaś te dyplomy! Dobrze, że nic się nie marnuje!

    OdpowiedzUsuń
  3. Madzia B.23 czerwca 2017 16:25

    Super sprawa i pięknie wykorzystane:) pozdrawiam ciepło:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Kasia N.24 czerwca 2017 22:43

    bardzo ładne podziękowania

    OdpowiedzUsuń
  5. Margonitka27 czerwca 2017 08:38

    Pewnie, że misie urocze, karteczki urocze :) Piękne podziękowania wyszły!
    Przyznam się, że wcześniej, zanim zaczęłam bawić się w krzyżyki i robienie dziwnych rzeczy miałam tendencję do wyrzucania absolutnie wszystkiego. Ma być porządek i już! Teraz kartek co prawda nie robię i pewnie robić nie będę, ale coraz częściej łapię się na tym, że coś chowam, bo coś może mi się przydać na zawieszkę, bombkę albo nie wiadomo jeszcze do czego. I tak kupka z nie wiadomo czym, jakoś tak dziwnie mi przyrasta :)
    margoinitka.pl

    OdpowiedzUsuń
  6. mika27 czerwca 2017 20:54

    Uroczy, to mało powiedziane :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Podlasiem inspirowane (3) - haftowana okładka

Podlasie potrafi zachwycać.  Odkrywam coraz to nowe motywy, które skupiają na sobie uwagę nie pozwalając o sobie zapomnieć. Kiedy w ręce po raz pierwszy wpadł mi "Wzornik tradycyjnych haftów i koronek ręcznika ludowego. Haft krzyżykowy" jeden wzór wyróżnił się na tle pozostałych. Nic dziwnego, że pojawił się na okładce publikacji.  Wiedziałam, że kiedyś i ja go zrobię. Kolorystyka haftu może nasunąć skojarzenia z motywami ukraińskimi. I myślę, że daleko od prawdy byśmy nie odbiegli, bo Podlasie jest niezwykłą krainą, gdzie przeplatają się różne narodowości i mniejszości, a im bliżej wschodniej granicy, tym więcej widzi się wspólnych cech. Szczególnie w starym wzornictwie. Haftowanie krzyżykami jest też jedną ze starszych form - ustępuje mu tylko haft tkacki, z którego Podlasie zresztą słynie. Pojawiające się na jasnym płótnie ludowych ręczników czerwono-czarne barwy mają nie tylko wartość estetyczną. Wkraczają tu magiczne elementy: dla przykładu największe znacze...
10 komentarzy
Czytaj więcej

Tradycyjny "język haftu"

Czy wiedzieliście, że haftem można pisać? W opracowaniu dotyczącym symboliki zawartej na ukraińskich ręcznikach obrzędowych znalazłam "język haftu". To swego rodzaju pismo obrazkowe, a jak wiadomo, to najstarsza forma zamykania słów na długi czas. Nie są prawda wykute na skale, ale stworzone igłą i nitką. Zgodnie z tradycją pierwsze ręczniki otrzymywało się po urodzeniu. Była na nich rozpisana data urodzenia właśnie przez haft. Wersy oznaczające liczby, litery, wyrazy, można było odczytywać znając oczywiście symbolikę. Zaciekawiona, że można przez geometryczne wzory cokolwiek napisać, krążyło mi po głowie jak tego użyć. Myśli co prawda ucichły na dłuższy czas, ale dnia pewnego odezwała się do mnie Ania z pomysłem wykonania metryczki. Najpierw podsunęłam jej myśl umieszczenia starych symboli określających "matkę", ale zapalona żaróweczka przypomniała o białoruskim opracowaniu. Koncepcja zeszła na zupełnie inne tory, a zaufanie do mojej wizji dodało wiatru w ż...
10 komentarzy
Czytaj więcej

Dziewczynka i kogut - pierwsze parkowanie nici

Nastolatki miewają stany fascynacji i uwielbienia graniczącej z obłędem. Nie mogą spać, nie mogą jeść, głowę zaprzątają tylko myśli o "tym czymś", tak ważnym, że nic innego się wtedy nie liczy. Podobnie mówią o koniach, które z klapkami na oczach biegną w jednym kierunku i nie zatrzymają się, póki nie osiągną celu. Niestety i mi się to niedawno przytrafiło. Opętał mnie jeden wzór, przepięknie opracowany przez Olgę Sotnikovą - Dziewczynka i kogut. Zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia, bo wyraża sielskość, niewinność, trud pracy, historię... Urzekł prostotą obrazu i najzwyklejszym pięknem codzienności. Dziewczynka z kogutem chodziła za mną od jesieni. Nici skompletowane leżały w szafce, a ja przebierałam nogami, żeby tylko zacząć pracę nad tym uroczym obrazkiem. Ale po drodze święta i robienie pocztówek, małe rodzinne perypetie chorobowe i tysiąc innych drobiazgów. A w głowie tylko przewijała się myśl: "kiedy w końcu będzie czas na dziewczynkę?". St...
11 komentarzy
Czytaj więcej